Kaybolmuştum
Bilmediğim bir ormanda
Karanlık ve yağmurluydu ortalık
Korkmuştum
Yalnızdım
Bir ses, bir nefes aradım
Onunla bir çıkış yolu bulacaktım
Ayağım kayınca can havliyle bir sarmaşığa uzandım
Elimde kalacağını bilmeyecek kadar yabancıydım ormana
Dal zannedip tutunduklarımın boynuma dolanacak,
Beni nefessiz bırakacak yılanlar olduğunu sonradan anlayacaktım
Dedim ya,
Kaybolmuştum ve beni bu karanlık ormandan çıkaracak bir kahramandı aradığım
Ona rastlamak için uzun yollar kat ettim,
Bir zaman sonra selam verip yanına yaklaştığım herkesin
En az benim kadar kaybolmuş olduğunu fark edince
Panikledim.
Elimi yüzümü yıkamak için ırmağa doğru yürüdüm
Suya eğildiğimde aradım o kahramanla gözgöze geldim,
Gülümsedim
Hayır, hayır kurbağa değildi beklediğim
"Merhaba canım ben'im" dedim
"Seni bulmak için dere tepe düz gittim,
Yağmur ormanlarından geçtim
Yanlış patikalara saptım
Kurtları, sırtlanları, aslanları alt ettim
Bu nedenle geciktim
Ama işte geldim; "Bir daha seni hiç bırakmayacağım" dedim
Sarıldık
Sanki yüzyıllardır ayrıydık
Biz kavuşunca orman aydınlandı
Yeşil, sarı, kızıl yapraklarla donandı
Renkler rüzgarla dalgalandı
Baktık, ağladık
Çocuklar gibi umutlandık
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder