YAZDIKÇA YAZASIM GELİYOR

Biz ölmüş annemizin sütünü mü emdik?

Bu gece konuğumuzdu Ercan Kesal. “Bilgiyi bilgelikle mücehhez edelim.” diyerek bitirdiği sohbetinde kaybettiğimiz hasletlerimizden bahsetti ve sezgi, içe doğma, gibi hallere dikkat kesilmemizi salık verdi. “Bilgiden vazgeçemem, doktorum ben ama dokunmayı okuma yazma bilmeyen annemden öğrendim,” diyerek bizi yazarken ve yaşarken iç sesimize güvenmeye davet etti.

Annesiyle halasının bir konuşmasına rast geldiğini, hayatı boyunca başına türlü belalar gelen halasının, annesine “Ben ölmüş anamın sütünü emdim Fadime, nasıl gün göreyim ki?” dediğini duyunca kulak kesildiği bir anekdotunu anlattı ve günümüze bağladı.

“Saadet halam hem gülüyor hem de bunları söylüyordu. O daha emzikte iken annesi hastalanmış ve yatağa düşmüş. Sonra da ölmüş. Bebeği almışlar koynundan ve defin hazırlığına başlamışlar. İş uzayınca bebek ağlamaya başlamış. Anneyi mi gömecekler, bebeği mi doyuracaklar? Ölmüş annenin göğüslerinden hala süt sızdığını gören ihtiyarlardan biri, “acıkmış bu, annesinin sütünü istiyor” diyerek bebeği ölmüş annesinin göğsünden emzirmiş.”

Saadet halam başına gelen tüm felaketlerin sebebini buna yoruyordu: “Ölmüş annemin sütünü emdim ben abla, niye gün göreyim ki?”

“Biz ölmüş annemizin sütünü mü emdik? Anadolu’nun sütünü. Göç yollarında ölen komşularımızın, kovuklarda kıstırılıp kurşunlanan köylülerin, yanmış otellerin içinde kalan kardeşlerimizin Anadolu’su. Issız dağ yamaçlarının, serin çavlanların, bozkırın Anadolu’su.” nu diye sormuştu zaten yıllar önce gazeteye yazdığı bir yazısında. “İyiliğe inancınızı kaybetmeyin,” diye bitirmişti satırlarını.

O günlerin üzerinden çok acı günler daha geçti, geçiyor. Bu topraklarda acı aynı kaldı ama ezilenler sürekli değişti, mahalleler karşıdakilerin de ana evladı olduğunu unuttu. Kulaklarını ötekine tıkadı. Ölmüş anaların sütünü içmişçesine başı beladan kurtulmadı.

“Bulandırılmış hakikat, bulandırılmış süttür…Şimdi, sonuna kadar hakikat ve sadece hakikat için… Korkmadan, utanmadan ve katlanarak… Sütümüzü berrak kılalım. Helal süt emmiş kardeşlerimizi hatırlayarak…” diyor Ercan Kesal.

Hasıl-ı kelam, en sevmediğiniz mahalledekilerin de insan olduğunu unutmayıp insanlık onuruna yakışır şekilde davranmayı becermezsek bu acılar artarak devam edecek. Aklımızı başımıza alalım artık, vesselam.

Yazısının tamamını, sitesinden buraya eklediğim bağlantıdan okuyabilirsiniz.

DÖNGÜ

Sevgili Öykü Tekşen’e

Toprak yağmura doyamıyor ben sana.

Oysa kanmak istiyorum artık.

Su hayattır, Bengisu bir hayal. Geçen giden bir suret.

Uzun kıvırcık saçlarını görüyorum arkadan, yüzünü saklıyor ama bekliyor beni, herkesin gideceği yerde. Sadece zamanımız başka.

Üşüyor mu, hayır, sarıp sarmalamış kendini. Hem sahibi var üşütür mü hiç kendine döneni!

Döngü devam ediyor, bulutlar göğü karartıyor, hep gri, hep puslu derken yağmurlar yağıyor.

Kanacağım bu sefer diyorum ağzım, yüzüm görünen ve görünmeyenlerimle kanacağım.

Bu sefer sevgiye, berekete doyacağım, baraj kapaklarıyla da tutacağım suyun bir kısmını, kendimde.

Geldiği gibi gitti her şey. Başladı ve bitti yaşananlar.

Ama döngü hep devam etti. Maskelerin boş sureti yok artık, dudağı yukarı kalkmış bir rahatlıkla gülümsüyor içinden bakan. Sen de güzel bak diyor.

Irmaklar coşkun, balık bol.

Gözyaşlarına sahip ol.

En iyisi bir çeşme yapmak önüne.

Ama sürekli akandan değil, başı da olsun ki suyu aç kapa gerektiğinde.

Açık kalırsa çeşme, hatırla dünyayı, geleni ve gideni.

Kaybedilen kadar kazanılanı.

Ve hep biraz kendine yaşam suyu bırakman gerektiğini.

Sonra yine ver, verebildiğini.

Almayı da bil ki, devam etsin dünyanın dengesi.

3 Ocak 2024

Handan Kılıç

*Bu yazı ilk kez medium.com da yayınlanmıştır.

The Words Çalıntı Hayat (2012) filmi Yazı-yorum.net de yayınlandı

310- Çalıntı Hayat

Merhaba,

Sinema filmi analiz yazılarım 2019 yılından beri yazı-yorum dergisinde yayınlanmakta.

57.sayıdaki film okumamız The Words Çalıntı Hayat (2012) filmi üzerine.

Yazı-yorum.net den okuyabilirsiniz.

OLAN BİTEN

İçimi acıtıyor olan biten, sanki dünyanın sonu gelmiş gibi.

Canım bir şey istemiyor. Günbegün artıyor bu isteksizlik.

Boşa kürek çeken bir sürü insan tanıyorum. Dünyanın acısını kalbinde hisseden empatlar biliyorum ama narsistler de her yerde. Her şey şahaneymiş gibi rol yapmasını iyi biliyorlar. Ve canlarının istediği gibi yaşıyorlar.

Elbette hepimizin hayatının merkezinde kendi önceliklerimiz var, olmalı. Çünkü geçen gün ömürdendir, geri gelmeyen tek şey zaman. Yine de iyiler ayrı vadide kötüler ayrı vadide olmalı belki de.

Kimse salt iyi değildir ya da salt kötü değil deriz ancak tercihen bile bile kötülük yapanların iyi tarafları da köreliyor zamanla, bu kesin. Ya hep iyi olmaya çalışanlar? Onların da hatası yok mu? Kötülere kendini kullandırmak iyilik mi büyüklük bende kalsıncılık mı saflık mı ?

Bağ kurduğumuz zaman karşıdakiyle, işin içine duygusal zekâ giriyor. IQ sü düşük olanlara geri zekalı demeyi bilen insan çok. Karşındakinin hayatını ıstırapla dolduranlara bir şey demiyor kimse. Kalpsizlerin, kalpsiz, narsistlerin narsist olduğunu da haykırmalı yüzlerine. Bazen bunu anlayana kadar bile çok zaman geçiyor iyiler için. Çok acı çok gözyaşı çok anlamsızlık birikiyor ve yıllar geçince dudaktan dökülen tek şey ömürden giden vakte bakıp her şey için çok geç oluyor.

Şükür iyilere, veyl olsun kötülere, onlara müsade edenlere…

Handan Kılıç

8 Kasım 2023

handankilic.com açıldı gelsene

Merhaba Ekim merhaba dostlar.

Umarım verimli bir sonbahar geçiririz. Gündemlerden etkilenmeden kendi gündemimizde kaliteli zamanlar yaşama şansımız olur.

Biliyorsunuz ilgi alanlarım çok dallanıp budaklandığından günlük yaşama dair paylaşımlar da yaptığım, kısa yazılar, dizi ve film önerileri eklediğim bazen çizdiklerimi bazen ördüklerimi paylaştığım bu hesap epey renkli ve çeşitli.

Asıl alanım olan yazı için de Instagram uygun bir ortam değil.

Blogum da uzun zamandır çok çeşitli dergilerde yayınlanmış öykü ve denemelerime link bağlantısı barındıran bir arşive dönüştü.

Podcast’lerim de linkleriyle Insatagram hikayelerinde ve blogta.

Ama yoğunlaştığım alan roman olduğundan bundan sonra “yazı işlerine” ☺️ dair paylaşımları adresimde toplayacağım. Burada da yine kafama göre takılma özgürlüğümden vazgeçmeyeceğim. Algoritmalar reklam dışı içerikleri önümüze çıkarmaz oldu son zamanlarda.

Ben zaten algoritmalar üzerinden kurulan değil gönül bağıyla yürünen yollarda dostluklarınıza talibim.

Bu nedenle sizleri on beş günde bir paylaşım yapacağım, ara ara e-kitaplarımdan hediyeler yollayacağım sakin bir mecraya handankilic.com adresime davet ediyorum.

Resimdeki join the club yazısının altındaki kutucuğa e-mail adresinizi yazarak üye olabilirsiniz. Linki de üst satırda bulabilirsiniz.

Gelin yeni sitemde beraber olalım, mailleşelim, dertleşelim. Bizim dışımızda değişen dünyada kendimiz olarak yaşarken değişime gelişime açık verimli zamanlar geçirelim.

Ayrıca e-mail aboneliği dışında herkese açık bir grup da var. Sayfamın en altında #handankılıc Grubu başlığında bir erkinlik alanı daha var. Oraya da katılabilir diğer üyelerle diyalog kurabilirsiniz.

#wix #wixwebsite #edebiyat #roman #yaratıcıyazarlık #yazı #yazalımgüzelleşelim #yazarınyolculuğu #tavsiyekitap #yazmakgüzeldir #handankılıc #hayatyaziyor #hayatyazıyor #seslenenyazilar #hayatvemandala #handankılıckitaplari #akışınabırak #hayatyazıyorbizoynuyoruz #edebiyat #roman #hayat #camagaciningölgesinde #kitap #kitapagaci #ücretsiz #ücretsizekitap #ücretsizetkinlik #ücretsizeğitim

Tavuk mu yumurtadan yumurta mı tavuktan?

Geçenlerde bir arkadaşım tavuğun hikayesini bilir misin? diyerek anlatmaya başladı. En lezzetli yumurta tavuğun değildir, bıldırcınındır. En büyük yumurta da tavuğun değildir, en besleyici olan da ama yumurta deyince akla tavuk gelir. Çünkü bir yumurtlar, kırk gıdıklar. Diğerleri uçsa da kaçsa da nafile, tavuğun ünü kıtalar aşar. Tartışmalar tavuk mu yumurtadan yumurta mı tavuktan ekseninde döner ve tavuk, yumurtasıyla girdiği hayatlarımızda döneriyle kovasıyla vazgeçilmez olur.

Düşündüm haklıydı. Ne güzel eserler verenlerin sesi çıkmaz çıksa duyulmazken gölge yazarlar arkasına sığınıp ününü kullanan ve sonuçta çok satan nicesi vardı. Yayınevleri iyi yazarlarına okur kitlesinin sahip çıkmasını beklerken popüler yazarlarının görünürlüğünü arttırmak için billboardlara ilanlar verirdi. Kaz gelecek yerden tavuk esirgenmezdi.

Okur kitapçı olarak sunulan AVM mağazalarına gidince gördükleri arasından seçim yapar, herkesin aldığına yönelir, neden aldığını sorgulamazdı. Oysa böylesi seçimle alınan kitaplar hep pişmanlıktı.

Daha önce tecrübe etse de bu yanılgıya yine düşerdi herkes gibi, hepimiz gibi. İyi olmasa televizyona çıkmazdı değil mi? Siz hiç bıldırcın yumurtasının reklamını gördünüz mü? Ama tavuklar da yumurtalar da her yerde.

Tavuk mu yumurtadan çıktı yumurta mı tavuktan bilmiyorum ama müze ışıkları gün ışığından bile iyiymiş. Kesin bilgi yayalım.

#handankılıc