Edebiyat Gazetesindeyiz

 

Tıkla indir

Kim kimdir ? Okumak için bağlantıya gidebilirsiniz.

Dolmuşum, kalkalım Edebiyat Gazetesi’nde

 

Merhaba,

Linki tıklayabilirsiniz yüzlerde tebessümlük bir öykü ☺️🥳📝🎧

Yazı-yorum Dergi 46. Sayısı Misafir Filmi Andaç Haznedaroğlu

 Merhaba,

Yazı-yorum Dergi 46. sayısı yayınlandı. Ben de Misafir filmini yazdım. 

Andaç Haznedaroğlu'nun mülteciler üzerine çektiği son derece etkileyici bu filmi izlemelisiniz. 

Yazıyı okumak ve dergiyi indirmek için de linki tıklayın.

46. Sayıyı ücretsiz indirebilirsiniz.  

Dike(v/y) Halley Dergide

 

Merhaba,

Ne kadar zamandır buralara uğrayamadım hatırlamıyorum. 

Bloga yazamıyor oluşum aşkımdan, yani yazmaktan vazgeçtiğim anlamına gelmiyor elbette. 

En azından dergilere yazabiliyorum. İşler güçler çok yoğun, hayat çok hızlı, gündemler yorucu olsa da iyi ki edebiyat var diyerek Halley Dergisi'nde yayınlanan hikayelerimi paylaşmak istiyorum. 

Linki tıklayarak okuyabilirsiniz. 

   Dikev/y için tıklayınız. 

   Vedas/fız için tıklayınız.  

NEREDE

 

Kendimle olmuyor
Ama canım, hayatta
Dansın, aşkın
Kavgan, sevdan
Hep kendinle

Değişimin bugün değil ki sadece!
Heyecanlar
Bütün
Yarım
Yarın
Tam
Tan yeri ağarsa keşke!
Her gün karanlık
Hep gece
Dua dua her hece
Dökülse de sessizce
Değişmiyor vakit gelmedikçe
Gece de gündüz de
Kendimle oluyor işte.

Buradayım görüyorum
Başka nasıl olabilir ki!
Orda burada
Akılda, kalpte
Dolaş dur yine dön kendine
Kapıldım, gittim/geldim
Çakıldım
Yerdeydim
Bazen de gökte
Masmavi gök
Süzüldüm de
Görüyorum dünü bugünü 

Belkilere sıkışmış geleceği de
şimdi buradayım gerçeğimde
Kendimle.

Handan Kılıç
04/03/2022 -İzmir
#handankılıc
#şiir
#şairlerisevin
#şiiryaz
#şiiroku

Kader

 

“Yol belli, ey başını usul usul yürü şimdi” dedi.

Güldüm, demek sonunda sen de aramıza katıldın.

Kadercilik rahatına rahattır ama huzursuz insan orada da yapar yapacağını, mızmızlanır.

“Hadi artık ne olacaksa olsun” der.

Olacaklar hayatıdır.

Bitse de gitsek sabırsızlığı ömrün sonuna çağrıdır.

İnsan bir film izler gibi köşesine geçip hayatını seyretse usulca.

Kahramana akıl vermeden dursa, yargılamasa.

Yaşamak vazifesinin ağırlığından böylece kurtulacağını unutmasa, kuş gibi hafifler aslında.

Ama zordur büyük kırılmaların, kayıpların yaşandığı anlarda sessizce kalıp sahnenin sonunu beklemek.

İşte insanın kadercilikteki samimiyeti de orada anlaşılır zaten. 

Teslim olduysa, “Yol belli eğ başını usul usul yürü şimdi” der.

Fark eder ki, hoş geldiniz dense de sefalar yoktur burada ama sefalet de yoktur.

Yerlerde sürünüp isyan bayraklarını göndere çekme ekseninde dönmez dünya.

Bir çizgide gider işte. Yola ışık tutabilirsen içinden gelenle ne ala.

Hem teslim olursan belki bir yardımcı çıkar, yeni yol gösterir.

Bazen bir insan bazen bir hayvan kimi zaman rüzgâr kimi vakit bir sevda bazen hayal bazen rüya, yakaza ve hakeza.

Kul sıkışmadan Hızır yetişmez zira.

Handan Kılıç

26.11.2021

Taş Parçaları / Birhan Keskin

 

"Fazla insansın sen sevgilim fazla insan

Bir barbarım ben oysa, bir hayvan

Dilim bağışlamaktan söz eder benim

Seninki adalet ve intikam.

Söylemeye gerek var mı sevgilim

Söylemeye gerek var mı şimdi

Yetiştirdiğim en iyi nişancı vurdu beni

Klimanjaro’nun karları sevgilim

Klimanjaro’nun karları

İnnnnniiiiiiyor aşağı.

XXXIV

Birini seviyorsan onu öldürme! demek kolay

Oysa her âşık önce kendine sonra yanındakine cellat.

Ve aşkta ölümün bir anlamı vardır, görklü kılınan

Bozulsun diye im

Her ateş önce kendi yanını yoklar sevgilim.

Bundan böyle ne vakit bir yangından artakalan

İsle kararmış bir şair gölgesi görsen

Başıboş, duran, susan, içinden yanan:

Ya da bir kız kardeş, ağlayan kekliğine,

Uzak ve göğsünde klarnet sesiyle dolaşan.

XXXVI

Bunca zaman sonra, neden ona dokunmadığımı

Neden çekmediğimi silahlarımı kınından

Olanı biteni kalbime koyup kendimi çektiğimi

soruyorsan…

Dokunmadıysam tek bir sebepledir…

Bir barbar ancak eşitine dokunur.

XXXVII

Akan sokaklarda yan yatmış otlara benziyorum

Rüzgârla yana savrulan dallara.

Aşk için ihanetle vuran aşk aşkm’ôla?

Ah ciğerimin köşesi, kavrula kavrula

Kopuyor gönül bağım, sen bağla.

XXXXI

Bir nefeslik can kalsaydı sana üflerdim canımdan

Diyecekler; çok yüksekti ondaki zindan

Görmeli, eline almalı, sıvazlamalıydın, öğretemeden

Yazgına kanat ol kol ol diyemeden ayrı düştüysem senden.

Buna yanarım çok, en çok buna yanarım inan.

Onaramazdım kırdığım yerleri

Onaramazdın kırdığın yerleri.

Son bir nefesle sana sarıldımdı.

En acısı buydu.

En acısı buydu.

XXXIX

Aşk iki kişi arasında asla eşitlenmeyendir

Ben bir Divan şairi değilim ki sevgilim

Sana bercesteler düzeyim

Yine de giderayak, gözlerine, ellerine, ayaklarına

Tutulmuşluğumu herkes bilsin isterim.

Ben bu çıldırmış vaktin, ben bu yılan zamanının

Paramparça edilmiş şairiyim. Ne diyeyim!

Yine de içimde, çok eskiden kalma bir

Ya leyl… ya leyyyllllllllllllle.

Bir çöl gecesine ismini bırakayım.

XXXVIII

Bir dalda iki kiraz gibi

aşk ile öfke arasında

yana yana.

Dursun bu aşk. Aşk, mola!

Ey yaban!

ayaklanacağım

ayaklanacağım!

Dizlerimin bağını bağla.

XXXX

Sözde kalır sevgilim

Sözde kalır bütün sözler

Aşk çünkü, aşk çünkü kendine

Bir yol, bir ideoloji ister.

Bilirim, çöl rüzgârında çalıdır bazı yaşlar.

Sen sevgilim ilerde, biraz daha ilerde

Bir tarihe başlayacaksın, orası işte

Benim tarihimle başlar.

Ve say, geriye doğru, tek tek

Sende kalsın şimdi al bu taşlar.

Birhan Keskin