Şehirler kişisel tarihlerimizin mekanları olarak büyük anlam arz eder ilk defa lisede bir 19 Mayıs tatilinde okul gezisi ile gitmiştim İstanbul’a. Daha şehrin girişinde aşık olmuştum. Bir çok arkadaşım üniversite okumak için ilk tercihlerine daha o an yazmaya karar verse de ben her zaman aşktan itina ile uzak durduğumdan mıdır bilinmez listeme bile almamıştım bu şehri.
“Hadi uçurtma olalım diyorum koşsun diye yeniden”
(Hasibe Özdemir/ Bu kardan adam olmaz)
"Hadi uçurtma olalım diyorum koşsun diye yeniden" Hiç ses çıkarmıyor, ısrar ediyorum.
Koşmalara, uçmalara inanmıyorum artık diyor. Nasılsa düşürecekler, uçurtmaları vurmaktan vazgeçmediler, vazgeçmeyecekler.
Merhaba,
Dünya hem küçük hem de herkese yetecek kadar geniştir ya, Youtube da öyle. Bu gün yeni bir adım atıp başta bu blogum olmak üzere digital platformlardaki yazılarımdan seçeceğim yazıları seslendirmeye karar verdim. Aşağıda ilk videomu paylaşıyorum.
Takipçilerimi abone olmaya, bildirimleri açmaya davet ediyor, yorumlar ve takip desteğiniz için şimdiden teşekkür ediyorum.
Günlük güneşlik dünyada aşka inanırdım mesela. Duygularıma ters düşmez mantık diye diretmezdim. Daha çok yanılma hakkı verirdim bana. Kendimi bulmadan kanatlarım altına ısıtacak, bakıp büyütecek sorumluklar almazdım. Belki o zaman daha iyi korur kollardım, kendimi, evladımı, hayatımı. Ama bir yandan da hayatımın mucizesi sahip olduklarımsa ve onlara önceki yoldan gidip kavuştuysam bir başka yolun sonunda bunlara sahip olamayacaksam bunu sorgulamak anlamsızlaşıyor.
Merhaba, Yılların blogcusu olarak ben de substack platformunda yerimi aldım. Her mecranın okuru başka ama Blogger, Medıum ve Substack p...
.jpeg)
