Fransa France - 2019 - Renkli Color - 12’
Belgesel Documentary - Fransızca French
Yönetmen Director: Anissa Bouchra
Senaryo Screenplay: Anissa Bouchra
Görüntü Yönetmeni Cinematography: Alexandre Bloch
Kurgu Editing: Sébastien Colas
Yapımcı Producer: Anissa Bouchra
Oyuncular Cast: Laetitia Cousin, Caroline Pastor
"Bu öykü, kemana tutkuyla bağlı, kör bir kadın olan
Laetitia’nın öyküsüdür. Müziği sayesinde renkleri
algılama yeteneğine sahiptir; bu, “kromestezi” olarak
bilinen nadir bir durumdur. Bu belgesel, sizi müzikal
ve renkli bir yolculuğa çıkararak bu olağanüstü
müzisyen sayesinde “renkleri dinlemenizi” ve
“müziği görmenizi” sağlayacak."
Kısa filmler arasında en çok etkilendiğim yapım bu oldu diyebilirim. En çok notu burada almışım. 16-17 yaşlarından sonra hızlı bir görme kaybı yaşayan Laetitia yaşadıklarını anlatıyor:
"Bu dünyadan değiliz. Sıradan olursanız sizi daha az rahatsız ederler. Zamanla siz de kendinize daha az soru sorarsınız.Gözlerim görürken çizerdim. Bir süre sonra hiç göremez oldum artık. Beklemem gerekiyordu. Bu devre eşlik eden bir çok duygu vardı.Kaçınılmaz olarak çaresizlik ve öfke bir de haksızlığa uğramışlık hissi.Çünkü insanların iki gözü, iki kulağı vardı üstelik kullanmıyorlardı.
Sanatı seviyorsanız iki gözünüzün olmaması acı verici olabiliyor. Çünkü sanata sadece gözlerinizle erişim sağlıyorsunuz.
Zamanla bu durumun bir zenginlik olduğunu fark ettim. Altı yaşında piyano öğrendim. Keman istiyordum ama ailem piyanoya zorladı. Çalarken kendimi baskı altında ve boğulmuş hissediyordum. Tüm bu badirelerden sonra yeter artık dedim. Ben buyum, size uyuyorsa ne ala, uymuyorsa çok yazık. On üç yaşında kemana başladım.
Olayım müzik.Zihnimde erişemediğim birçok şeye ulaşmamı sağlıyor. Mesela Franz Schubert şarkıları adeta bir tablo gibi, acele etmeden, etrafına nasıl bakılacağını öğretir gibidir.
Romantik sonbahar, yeşiller, bizi çevreleyen her şeyden haberdar olmak gibidir.
Gerçek sanatçılar, kelimenin her anlamıyla düşlerini gerçekleştirirler. Bu günümüzde hala ayakta olan katedrallere bakarak anlaşılabilir. Muhteşem boyanmış pencereleri vardır onların.
Müzik, ruhun yükselmesini sağlayan harika bir histir. Her şarkının rengi vardır.
Yaptıklarımdan hiç pişmanlık duymadım. Şuanda bir kavşakta gibiyim. Hem istediğim kadar pişman olayım bu bir şeyi değiştirmeyecek. Pişmanlığa takılmak yerine yoluna devam etmek en iyisi"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder