SİNEMA GÜNLÜĞÜ 8

 Dün ilkinden bahsettiğim üçlemenin ikinci ve üçüncü filmleri ile bugünkü seriyi tamamlıyorum: İşte seyretmenizi tavsiye ettiğim filmden kısa kısa notlar...
    
35-BEFORE SUNSET-GÜN BATMADAN -2004



-Romanınız otobiyografik mi?
-Hepimiz yaşamlarımızın, anlarını topluyoruz. Kendi penceremizden bakıyoruz. Kendi anahtar deliğimizden bakmıyor muyuz dünyaya?

-Karakterin sana dayandırıldığını bilmek hem gurur verici hem de kendini başkasının gözünden görmek rahatsız edici. 

-Hayat arzu ile yürüyor. Hiç bir şey istemeseydik yaşıyor olmazdık. 
-İnsanın kendi olması da çok yorucu, rollerinde gözükmesi de yorucu.

-O geceyi geçen yıllardan daha iyi hatırlıyorum. 
-Seninle buluşacağımız gün o öldü ve ben ağlıyordum, onu mu seni mi bir daha göremeyeceğimden miydi bilmiyordum. 

-Geçmişi yeniden yaşamak zorunda değilsen hafıza harika bir şey. Yaşadığın sürece anılar bitmiyor. 

-Çocuklukta hiç yaşamadığım bir anım var, annemin uyarıları sonucunda yaşamışım gibi geliyor. 83 teki günlüklerimi okudum, hiç değişmediğimi fark ettim. Olan şeyler doğuştan gelen mizacı değiştirmiyor.

-A.Einstein diyor ki, "Hiç bir büyü ya da gizeme inanmıyorsan sen bir ölüsündür."

-Küçük ayrıntıları görüyorum. Kimsenin yerine bir başkası yok. 

-Niye orada değildin?
-Genç ve aptaldık.
-Dünya sandığımızdan daha güzel olabilirdi.

-Son zamanlarda çiftlerin kafası karışık. Güçlü bir kadınım ama erkeklerin sevgisine ihtiyacım var. Erkeklerin de işe yaradığını hissetmeye ihtiyaçları var.

-Sevmek beni yıpratıyor.
-Yalnız olmak, kendini sevgilinin yanında yalnız hissetmekten daha iyi.

-Ben aşkı yalnız olmayı bilmeyen iki kişi için bir kaçış yolu olarak görüyorum. İnsanlar hep aşkın tamamen bencillikten uzak olduğunu söylüyorlar.Ama düşünürsen bundan daha bencilce bir şey olamaz. 

-Lanet olası kitabını okuyana kadar iyiydim. Eski halimi, romantizmimi görünce üzüldüm. Gerçeklik ve aşk benim için sanki bir çelişki. 

-İnsanlar sadece kendilerinin zor hayat yaşadığını sanırlar.   

Film Paris'te çekilmiş. Sen nehrinde tekne gezintisi ve cafeler de yıllar sonra birbirini tanımaya çalışan iki insanın diyaloğu eşliğinde güzel bir görsel şölen sunuyor. 

36-BEFORE MIDNIGHT-GECE YARISINDAN ÖNCE-2013



Bu film ise Yunanistan'da çekilmiş. Önceki filmlerdeki romantizm yerine hayatın gerçeklerinin acıtıcılığı, olgun bir yaştan hayata bakmak, çocuklarla beraber olmak var. Bir de konuk oldukları bir aile var.

-Apollu tapınağının girişinde "Kendini tanı" yazıyor.

Eşini kaybeden yaşlı kadın:

-Bir görünüp kayboluyoruz. Geçip gidiyoruz.
Onun en çok gece yanımda yatışını özlüyorum. Islık çalarak yürüyüşünü özlüyorum. Ne zaman bir şey yapsam onun ne diyeceğini düşünüyorum. Ama son zamanlarda küçük şeyleri unutuyorum. Bu bir şekilde solma. Onu tekrar kaybetmek gibi. Bunun için her gün yüzünün detaylarını hatırlamaya çalışıyorum. 

-Bazı insanlar için çok önemliyiz. Ama oradan geçip gidiyoruz. 
-Önemli olan aramak, bir tutkuyu canlı tutmak. 

-Gençken ben ve yazar arkadaşlarımı hatırlar mısın? Ne kadar önemli bir iş yaptığımızı sanırdık. 
-Motive olmak için biraz kendini kandırmış olmak gerekiyor bence. 

******KENDİMİZE AİT HAYATIMIZ AİLEMİZİN EVİNDEN ÇIKTIKTAN SONRA KENDİ ÇOCUKLARIMIZ OLANA KADARDIR.Galiba bir on yıl yaşadım, diyor adam. 

Kadın 18 yıl sonra:
-Trende şimdi karşılaşsak beni yine beğenir miydin? diye sorduğunda adam duraklıyor. 
Kadın:
-Testten kaldın. Orta yaşlı, çocuklu, saçları seyrek, koca popolu bir kadını fark etmezdin bile. 

-Kadınlar fedakarlığın büyük bahçesinde sonsuza kadar kalırlar, bakıcı olmak kaderleri.
-Sen kadına bakmakta çok iyisindir.
-Kavga
-Her şeye rağmen birlikte olma isteği.
-Kapanış :))

şeklinde özetleyebileceğimiz diyalogları ve görsel şöleni izlenesi bu film serisi yirmili yaşlardan kırklı yaşlara uzanan süreçte kadın ve erkeğin değişimini, ruh halini anlatması açısından önemli. 

İyi seyirler, iyi hafta sonları...