İNSAN NE İLE YAŞAR/ MİM

Kahve telvesi beni bu soru ile mimlemiş. Bu ilk mimlenişim. İnsan ne ile yaşar deyince aklıma hep yukarıda paylaştığım Barış Özcan tarafından bir kısmı seslendirilmiş hikaye kitabı gelir. Tolstoy'un kitapta verdiği ve kalbime değen cevap ise insan ancak inançla, aşkla yaşar. 

Dünyada her şey gelip geçiyor. Değişim hayatın en değişmez kuralı der dururuz. Mevsimlerden yaşımıza, bakışımızdan tutkularımıza, hayallerimizden heveslerimize her gün her şey değişir. Hatta hayatımız adeta her gün sayfanın değiştiği, ilerlediği bir defter misali elimizdeki tek sermayemizdir. Sayfa sayısını bilmediğimiz her an elimizden alınabilecek bu varlığı güzelleştirmek, süslemek de bizim elimizdedir. 

İnsan bitmez tükenmez bir sevmek ve bağlanmak duygusu ile doludur. Bu sevmeler çok çeşitli olabilir. Herkes kendince o boşluğu doldurmanın peşindedir. Birini, bir şeyi sevmenin izini sürerken o aşk boşluğunu mutlaka bir şeyle dolduracaktır. 

Şanslı ise bir gün gerçek bir aşka düşecek ve nasıl derin bir duygu olduğunu, zihnini, bedenini nasıl sardığını, bu güne kadar sevdim sandıklarını nasıl da sıradan bir duygu ile hayatına aldığını anlayacaktır. İşte o noktada yani aşkın nasıl olması gerektiğini hissettiğinde ona bu duyguları vereni de nasıl seveceğini öğrenecektir. O zaman bu hediyenin, aşkın, acı değil ona uğramış en güzel konuk olduğunu anlayacak ve kalbini gerçek sevgiye açacaktır. 

Bazen ona bu duyguları yaşatanın bile karşısındakinin içinde yaptığı devrimden haberi olmayacak, o bir yerlerde kendi hayatını yaşarken diğeri sevdanın çetin yollarında yürüyecektir. 

Aşk tek kişilik midir, iki kişilik midir, hangisi daha zevklidir bilmiyorum ama önemli olanın insana yaşattığı ruh hali olduğunu, genelde aynı zamanda aynı dozda karşılıklı kesişme kümesinin nadiren gerçekleştiğini, o kesişim kümesinin çok kısa bir zaman dilimi olduğunu biliyorum. 

Bu nedenle insan sevgi ile yaşar, bir canlıyı severek insan olur, bir kişiyi severek insanlıkta aşk merdivenine tırmanır diyorum. Sonsuzluğa dayadığı merdivenin basamaklarında da hep aşk vardır. Aşk ile yaptığı her şeyde iyi bir sona ulaşır. İnsan aşkla yaşar ve aşık olduğunu nasıl severse ona bu hayatı hediye edeni de öyle seveceği bir yolculukla yaşamına devam ederse huzurlu olur. 

Huzur, bu gün sürekli pompalanan ve olmak zorundaymışız gibi lanse edilen mutluluk değildir. Çok daha derin bir duygudur. Yokluğa yerinmeden, varlığa sevinmeden, vicdan denen terazi ile her şeyi tartıp günün sonunda yastığına başını gönül rahatlığıyla koymaktır. 

Umarım bir gün hepimiz hayat dağının zirvesinde gerçek aşkın baş döndürücü lezzetiyle içimizdeki bütün boşluklar, açlıklar, eksiklikler dolmuş iken o huzuru yakalarız.    

Geceye Pink Martini'den bir aşk şarkısı bırakalım, mimi de her kim yapmak isterse buyursun diyelim...

Şarkının Türkçe Çevirisi şöyle...
https://lyricstranslate.com/tr/amado-mio-sevdice%C4%9Fim.html

Sevdiceğim

Sevdiceğim

Beni sonsuza dek sev

Ve sonsuzluğun bu gece başlamasına izin ver

 

Sevdiceğim

Biz birlikteyken

Bir hayal dünyasındayım

Tatlı bir sevincin olduğu

 

Çoğu kez fısıldadım

Sevdiceğim

Bu sadece bir cümleydi

Oyunlarda duyduğum

Ben sadece bu kısmı canlandırırdım

 

Fakat şimdi fısıldarken

Sevdiceğim

Umursamadığımı söyleme

Duygularım burada

Çünkü artık bu benim kalbimden geliyor

 

Seni hep istiyorum

Seni seviyorum sevgilim

Sana sarılmak istiyorum

Ve sıkıca sarmak

 

Sevdiceğim

Beni sonsuza dek sev

Ve sonsuzluğun bu gece başlamasına izin ver

 

Çoğu kez fısıldadım

Sevdiceğim

Bu sadece bir cümleydi

Oyunlarda duyduğum

Ben sadece bu kısmı canlandırırdım

 

Fakat şimdi fısıldarken

Sevdiceğim

Umursamadığımı söyleme

Duygularım burada

Çünkü artık bu benim kalbimden geliyor

 

Seni hep istiyorum

Seni seviyorum sevgilim

Sana sarılmak istiyorum

Ve sıkıca sarmak

 

Sevdiceğim

Beni sonsuza dek sev

Ve sonsuzluğun bu gece başlamasına izin ver

Ve sonsuzluğun bu gece başlamasına izin ver

Ve sonsuzluğun bu gece başlamasına izin ver